Sahibsiz, oksuz kaldi sevdam. Yuvasindan dusmus yavru bir kus gibi caresiz, gitgide korkak ve titrek. Bir kum saati gibi, bir yanini obur yanina dokuyor bu yurek. Zaman zaman`a dugum atiyor. Saatler canimin aciyan yerine basipda geciyor. Coktan kepenkleri indirmisti calmak istedigim umut kapilari. Bereket mevsimini kacirdi yulaf coklugundaki bekleyisler. Kisir dongulerin harmani kaldirildiyor artik bu son mevsimde. Bir damla derman yagsin bu col umutlara. Beklemek ne demekti anlamini o kayip sehirde yitirdi. Yanliz basina savas olmaz. Tek bir kisi icin zafer kazanilmazmis. Yanlizligin anlami tekti. Ey sol yanimin sizisi yarim! Ben yarinlarimi senin gittigin gun yitirdim. Hicbirsey birakmadin aldin herseyi. elà gozlerinde goturdun. Gonul bahcemden demet demet, leylaklar toplamistim sana. Soldular yokluguna, kokmadilar birdaha. Gecenin sahlanmis vaktinde hep seni gecti yelkovan. Hasretin yastigim oldu, caresizlik yorgan. Yoklugun hep yoklugunu ugurladi. Bu gonul ugurlamadi seni bu limandan ipek mendil sallamadi ardindan. Peki neden gittin NEDEN!